Энэ захидлыг асрамжийн газарт нас барсан нэгэн өвөөгийн эд юмс дотроос олсон бөгөөд олон нийтэд зориулан сэтгэл зүйн сэтгүүлүүд дээр нийтэлж интернетед цацаснаараа олон нийтийн сэтгэлийг ихэд хөдөлгөсөн байна.
Асрагч бүсгүй минь чи юу ойлгож юу харж байгаа юм бэ? Намайг харж байхдаа чи юу бодож байдаг юм бэ? Нүд нь ширгэж харц нь мөхсөн нэгэн өвгөнийг харж байна уу? Өөрөө ч хоолоо бариад идэж чадахгүй болсон ааштай зөнөг өвгөныг харж байна уу? Намайг оймс гутлаа олохгүй мунгинаж байхад чи аргаа баран надруу хашигчахыг чинь намайг анзаардаггүй гэж боддог уу? Намайг юу ч хүсэж шаардах тэнхээгүй болж хүний гарт бүрэн орсон өвгөн гэж боддог уу? Намайг асарч тойлхоос өөр зүйл байхгүй гэж боддог уу? Чи тэгж л бодож байна уу? Чи үүнийг л харж байна уу? Асрагч бүсгүй минь нүдээ нэгээд намайг нэг сайн хараач. Чи намайг огт анзаарахгүй юм. Харин би чамд хэн болохоо хэлмээр байна. Би энд хичнээн чиний бүрэн эрхшээлд байж ,чиний зааварчлага болгоныг биелүүлж, чиний хүслээр хооллодог ч гэсэн би хайрт аав ээж, хайртай ах эгч нартайгаа цуг амьдардаг аз жаргалтай арван настай хүү юм шүү . Хөл минь далавчтай юм шиг газарт хүрэхгүйгээр гүйж байгаа арван зургаан настай хүү билээ би.. Одоо би хайрттайгаа учирна хэмээн догдлон гүйж яваа хорин настай залуу билээ би. Харин одоо би хэдийнээ хорин тав хүрсэн аав хүн болжээ. Гуч хүрлээ хүү маань ч өсөж том болсон байна. Бид салж хагацхааргүйгээр холбогдсон байна. Дөч хүрлээ хүүхдүүд өөрсдийн амьдралаа зохион биднийг орхиод одлоо. Тавин насан дээр дахин үр хүүхдүүдийн хүүхдүүдтэй эрхлэн сууж байна даа би чинь. Хайрт ханьтайгаа хамт ач зээ нараа асран халамжлан жаргалтай амьдарч байна би. Гэтэл гэнэт хар сүүдэр тусаж над дээр тусаж амьдралын минь нэг хэсэг надаас хагацан одлоо . Хайрт хань минь намайгаа орхин мөнхжингийн орныг зорив. Ирээдүйг бодхоос айдаст автагдах боллоо би чинь. Одоо би хүүхдүүдийнхээ хүүхдүүдийн төлөө амьдрах л үлдлээ. Одоо би өнгөрүүлсэн он жилүүдээ санагалзан надад байсан хайраа дурсан суух байх л үлдлээ. Одоо би хөгшин өвгөн болжээ. Өтөл нас намайг илүүтэй доромжлохын тулд намайг тэнэг харагдуулдаг боллоо. Бие мах бодь маань доройтож, зүс царай маань гундан хүч тэнхээ минь намайг орхин одлоо. Зүрх байсан газар бул хар чулуу бий болсон байна. Гэвч өгөршсөн бие дотор минь залуу хүү амьдарсаар байна. Миний зүрх дахин хүчтэй цохилж байна. Би бүх баяр хөөр,гуниг гутралаа эргэн дурсаж сууна. Би одоо хүртэл хайралсаар, амьдарсаар байна. Тэр урт юм шиг мөртлөө тийм богинохон амьдралаа би дурсан сууж байна. Одоо би энэ хорвоо дээр мөнх зүйл гэж нэгээхэн ч байдаггүй гэдгийг хүлээн зөвшөөрч байна. Тиймээс хүмүүсээ нүдээ нэгээч, намайг олж хараач би чинь зөнөг залгасан ааштай өвгөн биш гэдгийг олж хараач дээ. Надруу анхааралтай хар, тэгвэл намайг хэн болохыг мэдэх болно.
Хөгшчүүлээ хайрла. Бид ч гэсэн нэгэн цагт хөгширнө
